Ook brandweerlui zijn eerstelijnswerkers tijdens de coronacrisis

Vakbonden starten mailcampagne

(11/03/21) - Brandweermensen worden steeds vergeten in de eerstelijnsstrategie van de regering. Ze krijgen geen voorrang op vaccins, corona is voor hen geen beroepsziekte en ze kunnen blijkbaar geen thuiswerk doen wanneer ze in quarantaine moeten.

Toch moeten brandweermensen er sinds de start van de coronacrisis heel wat risico’s bijnemen. Want ook tijdens een wereldwijde pandemie staan ze elke dag paraat. Tevergeefs hebben de vakbonden geprobeerd om die problematiek onder de aandacht van de beleidsmakers te brengen. We hebben hen meermaals gecontacteerd, maar het mocht niet baten.

Daarom roept het vakbondsfront VSOA-ACOD-ACV de brandweermensen én sympathisanten op om massaal mailtjes te sturen naar minister van Binnenlandse Zaken Annelies Verlinden, naar minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke en naar premier Alexander De Croo.

Stuur onderstaande brief via e-mail naar contact@premier.be, kabinet.verlinden@ibz.fgov.be en info@vandenbroucke.fed.be
 
Mijnheer, mevrouw de minister,

Ik werk bij de brandweer en doe mijn job met hart en ziel. Werken bij de brandweer is een roeping. Mensen helpen is mijn passie, ook wanneer het moeilijk is, zoals nu tijdens de coronacrisis.

Als je tijdens het uitoefenen van je job risico loopt, verwacht je toch enige ondersteuning wanneer het mis gaat. Sinds de start van de coronacrisis zijn er voor brandweerlui heel wat risico’s bijgekomen. Wanneer we mensen ophalen, wanneer we mensen bevrijden, bij een evacuatie op hoogte … staan we telkens letterlijk dicht bij de mensen.

Ik sta er elke dag opnieuw, ondanks de risico’s. Maar ik ben moe. De zware procedures beginnen te wegen, hele posten vallen soms uit, collega’s worden ziek en ik mag er niet aan denken dat ik mijn gezin zou besmetten. Ik weet niet hoe lang ik dit nog ga volhouden.

En toch is de vaccinatie van brandweermensen geen prioriteit. Toch word ik niet als eerstelijnsmedewerker beschouwd in het kader van beroepsziekten. Toch word ik niet als zorgmedewerker beschouwd en val ik buiten tegemoetkomingen die anderen wél als erkenning voor hun inzet krijgen.

En toch kan ik geen thuiswerk doen wanneer ik verplicht in quarantaine word gezet. Zo ga ik er niet alleen financieel op achteruit, maar riskeer ik overuren en verlof te moeten gebruiken voor mijn quarantaineperiode.
Ondanks de roep van de vakbonden om erkenning en betere omkadering, wordt de brandweer steeds vergeten en niet meegeteld bij de anderen die in de frontlinie staan.

Ik ben dan ook diep ontgoocheld, verontwaardigd en boos!

Ik vraag via deze weg dringend uw aandacht voor onze inzet, niet alleen in woorden, maar ook in daden. We willen ons terug gesteund en gewaardeerd voelen. Dat is voor ons erg belangrijk om vol te kunnen houden in deze moeilijke dagen.

In een laatste hoop op begrip en de nodige actie,

Hoogachtend,